De vijf elementen bij dieren - Hout

Wat zijn de vijf elementen?

De vijf elementen theorie wordt in de traditionele Chinese geneeskunde al sinds de periode 476 – 221 v. Chr. gebruikt. Deze theorie legt uit hoe de natuur om ons heen werkt, hoe de verschillende orgaansystemen met elkaar werken en hoe ziektebeelden ontstaan. Ook persoonlijkheden kunnen ingedeeld worden op basis van de vijf elementen. Elk individu heeft een basis persoonlijkheidstype, waarbij bepaalde sterke en zwakke punten horen. Gedurende het leven worden we allemaal beïnvloed door de overige elementen, waardoor er vaak meerdere elementen te herkennen zijn. Dit maakt dat we allemaal unieke individuen zijn, maar in de basis komt er vaak één duidelijk element naar voren. Wanneer je weet wat het persoonlijkheidstype van je dier is, begrijp je beter waar eventuele problemen vandaan komen en kun je hem helpen in balans te blijven.

Het element hout

In de traditionele Chinese geneeskunde staat de lente in het teken van het element hout. Tijdens de lente worden de dagen langer en warmer, de natuur komt weer tot leven, en er wordt nieuw leven geboren. De lente is een periode van een nieuwe start, groei, en energie. Hout is dan ook een energiek type, het zijn harde werkers en kunnen zich vol overgave op hun taak storten. Ze willen dan ook graag de beste zijn en kunnen niet goed tegen hun verlies. Daarnaast zijn houttypes zijn erg zelfverzekerd en moedig, en zullen niet snel bang zijn. Deze dieren gaan voor hun eigenaar door het vuur. Ze zijn eigenlijk geschikt voor elke vorm van sport of werk, maar de voorkeur zal uitgaan naar iets dat snel en/of spannend is. Houthonden zijn dan ook erg geschikt als werkhond (bijvoorbeeld politie-, reddings-, of militaire hond) of voor een sport als agility. Houtpaarden zijn erg fijn voor buitenritten, omdat ze niet snel zullen schrikken, en snel aan nieuwe dingen wennen. Ook voor de spring- en eventingsport zijn ze erg geschikt vanwege hun gebrek aan angst, en kunnen hun energie hier goed kwijt in het werk.

Houtdieren hebben een slank, atletisch postuur, ondanks dat ze een goede eetlust hebben. Het zijn vaak schrokkers, omdat ze zichzelf de tijd niet gunnen om rustig te eten. Deze dieren kunnen makkelijk voernijd ontwikkelen, vooral wanneer ze uit balans raken. Ondanks het geschrok is onbeperkt voeren vaak wel een optie, vanwege hun ondernemende karakter zullen ze snel genoeg iets anders gaan doen.

De emotie behorende bij het element hout is woede. Een houtdier uit balans is dan ook snel gefrustreerd en kan zelfs agressief worden. Dit zijn belangrijke signalen dat er ingegrepen moet worden, want deze emoties zullen vooral getoond worden bij disbalans. Een houtdier dat goed in zijn vel zit zul je niet direct aan zijn woede of agressie herkennen.

De lever is het yin-orgaan van hout en de galblaas het yang-orgaan. De lever voedt de pezen en staat in voor de contractiliteit van pezen, spieren en ligamenten. Bij een deficiëntie van de lever kunnen krampen en tintelingen ontstaan, terwijl een stagnatie eerder stijfheid, pijn en rigiditeit veroorzaakt. Dit in combinatie met hun fanatieke karakter zorgt ervoor dat houtdieren gevoelig zijn voor blessures aan pezen en ligamenten. Denk bijvoorbeeld aan een gescheurde kruisband bij honden, of een peesblessure bij paarden. Daarnaast is hout gevoelig voor wind. Dit uit zich vaak in acute condities, zoals verkoudheid, en hoofdpijn.

Om deze dieren in balans te houden is het belangrijk om voldoende uitdaging en avontuur aan te bieden, en ze een taak te geven waarop ze hun focus en energie kunnen botvieren. Maak regelmatig een stevige wandeling of rit, lichamelijke activiteit zorgt ervoor dat de levermeridiaan in balans blijft. Tegelijkertijd is het belangrijk om ze tegen zichzelf te beschermen, om blessures te voorkomen. Zorg ervoor dat ze goed kunnen rusten en herstellen. Een stabiele thuissituatie met routine en consistentie helpt hierbij.

Welke dieren?

Het houttype komt veel voor bij herders, terriërs, dogachtigen en chihuahua’s. Onder de paarden zie je deze persoonlijkheid vooral bij volbloeden en warmbloeden.